Aussprache op Platt: /vɛdɐfɪn̩/
Verb
Silbentrennung: wed·der·fin·nen
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:
englisch:
Beispiele:
Ik heff mien Slötel nich mehr wedderfunnen.

Verbformen:

Infinitiv:
wed­der­fin­nen
Partizip Perfekt:
wed­der­fun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik finn wedder
du finn­st wedder
he/se/dat finn­t wedder
wi finn­t wedder
ji finn­t wedder
se finn­t wedder
Imperfekt:
ik fünn wedder
du fünn­st wedder
he/se/dat fünn wedder
wi fün­nen wedder
ji fün­nen wedder
se fün­nen wedder
Perfekt:
ik heff wed­der­fun­nen
du hest wed­der­fun­nen
he/se/dat hett wed­der­fun­nen
wi hebbt wed­der­fun­nen
ji hebbt wed­der­fun­nen
se hebbt wed­der­fun­nen
Konjunktiv:
ik fünn wedder
du fünn­st wedder
he/se/dat fünn wedder
wi fün­nen wedder
ji fün­nen wedder
se fün­nen wedder
Imperativ:
finn wedder!
finn­t wedder!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: wedder + finnen