Aussprache op Platt: /mɪtbɾuːkn̩/
Verb
Silbentrennung: mit·bru·ken
[1]
Aufbauwortschatz
Beispiele:
Du bruukst nich mit, dat kriegt wi alleen trech.

Verbformen:

Infinitiv:
mit­bru­ken
Partizip Perfekt:
mit­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik bruuk mit
du bruukst mit
he/se/dat bruukt mit
wi bruukt mit
ji bruukt mit
se bruukt mit
Imperfekt:
ik bruuk mit
du bruukst mit
he/se/dat bruuk mit
wi bru­ken mit
ji bru­ken mit
se bru­ken mit
Perfekt:
ik heff mit­bruukt
du hest mit­bruukt
he/se/dat hett mit­bruukt
wi hebbt mit­bruukt
ji hebbt mit­bruukt
se hebbt mit­bruukt
Konjunktiv:
ik bruuk mit
du bruukst mit
he/se/dat bruuk mit
wi bru­ken mit
ji bru­ken mit
se bru­ken mit
Imperativ:
bruuk mit!
bruukt mit!
Infinitiv:
mit­bru­ken
Partizip Perfekt:
mit­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik bruuk mit
du brookst mit
he/se/dat brookt mit
wi bruukt mit
ji bruukt mit
se bruukt mit
Imperfekt:
ik bruuk mit
du bruukst mit
he/se/dat bruuk mit
wi bru­ken mit
ji bru­ken mit
se bru­ken mit
Perfekt:
ik heff mit­bruukt
du hest mit­bruukt
he/se/dat hett mit­bruukt
wi hebbt mit­bruukt
ji hebbt mit­bruukt
se hebbt mit­bruukt
Konjunktiv:
ik bruuk mit
du bruukst mit
he/se/dat bruuk mit
wi bru­ken mit
ji bru­ken mit
se bru­ken mit
Imperativ:
bruuk mit!
bruukt mit!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: mit + bruken