Aussprache op Platt: /fəɾɡʏn̩/
Verb
Silbentrennung: ver·gün·nen
[1]
Randwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­gün­nen
Partizip Perfekt:
ver­günn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik ver­günn
du ver­günn­st
he/se/dat ver­günn­t
wi ver­günn­t
ji ver­günn­t
se ver­günn­t
Imperfekt:
ik ver­günn
du ver­günn­st
he/se/dat ver­günn
wi ver­gün­nen
ji ver­gün­nen
se ver­gün­nen
Perfekt:
ik heff ver­günn­t
du hest ver­günn­t
he/se/dat hett ver­günn­t
wi hebbt ver­günn­t
ji hebbt ver­günn­t
se hebbt ver­günn­t
Konjunktiv:
ik ver­günn
du ver­günn­st
he/se/dat ver­günn
wi ver­gün­nen
ji ver­gün­nen
se ver­gün­nen
Imperativ:
ver­günn!
ver­günn­t!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: ver- + günnen