Aussprache op Platt: /fəɾvʊɾaxn̩/
Verb
Silbentrennung: ver·wu·ra·chen
[1]
Randwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­wu­ra­chen
Partizip Perfekt:
ver­wu­rach­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik ver­wu­ra­ch
du ver­wu­rach­st
he/se/dat ver­wu­rach­t
wi ver­wu­rach­t
ji ver­wu­rach­t
se ver­wu­rach­t
Imperfekt:
ik ver­wu­ra­ch
du ver­wu­rach­st
he/se/dat ver­wu­ra­ch
wi ver­wu­ra­chen
ji ver­wu­ra­chen
se ver­wu­ra­chen
Perfekt:
ik heff ver­wu­rach­t
du hest ver­wu­rach­t
he/se/dat hett ver­wu­rach­t
wi hebbt ver­wu­rach­t
ji hebbt ver­wu­rach­t
se hebbt ver­wu­rach­t
Konjunktiv:
ik ver­wu­ra­ch
du ver­wu­rach­st
he/se/dat ver­wu­ra­ch
wi ver­wu­ra­chen
ji ver­wu­ra­chen
se ver­wu­ra­chen
Imperativ:
ver­wu­ra­ch!
ver­wu­rach­t!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: ver- + wurachen