Aussprache op Platt: /fɪŋəɾɛːɾən/
Verb
Silbentrennung: fin·ge·re·ren
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:
englisch:
Beispiele:
Wat fingereerst du dor jümmer an rüm?

Verbformen:

Infinitiv:
fin­ge­re­ren
Partizip Perfekt:
fin­ge­reert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik fin­ge­reer
du fin­ge­reerst
he/se/dat fin­ge­reert
wi fin­ge­reert
ji fin­ge­reert
se fin­ge­reert
Imperfekt:
ik fin­ge­reer
du fin­ge­reerst
he/se/dat fin­ge­reer
wi fin­ge­re­ren
ji fin­ge­re­ren
se fin­ge­re­ren
Perfekt:
ik heff fin­ge­reert
du hest fin­ge­reert
he/se/dat hett fin­ge­reert
wi hebbt fin­ge­reert
ji hebbt fin­ge­reert
se hebbt fin­ge­reert
Konjunktiv:
ik fin­ge­reer
du fin­ge­reerst
he/se/dat fin­ge­reer
wi fin­ge­re­ren
ji fin­ge­re­ren
se fin­ge­re­ren
Imperativ:
fin­ge­reer!
fin­ge­reert!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: Finger + -eer