Pronunciation: /afsnaln̩/
verb
Syllabication: af·snal·len
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­snal­len
past participle:
af­snall­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik snall af
du snall­st af
he/se/dat snall­t af
wi snall­t af
ji snall­t af
se snall­t af
past:
ik snall af
du snall­st af
he/se/dat snall af
wi snal­len af
ji snal­len af
se snal­len af
perfect:
ik heff af­snall­t
du hest af­snall­t
he/se/dat hett af­snall­t
wi hebbt af­snall­t
ji hebbt af­snall­t
se hebbt af­snall­t
conjunctive:
ik snall af
du snall­st af
he/se/dat snall af
wi snal­len af
ji snal­len af
se snal­len af
imperative:
snall af!
snall­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + snallen