Pronunciation: /fəɾkiːln̩/
verb
Syllabication: ver·kie·len
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
vernageln
[2]
peripheral vocabulary
Examples:
Du hest di den Kopp verkielen laten.

Verbforms:

infinitive:
ver­kie­len
past participle:
ver­kielt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­kiel
du ver­kielst
he/se/dat ver­kielt
wi ver­kielt
ji ver­kielt
se ver­kielt
past:
ik ver­kiel
du ver­kielst
he/se/dat ver­kiel
wi ver­kie­len
ji ver­kie­len
se ver­kie­len
perfect:
ik heff ver­kielt
du hest ver­kielt
he/se/dat hett ver­kielt
wi hebbt ver­kielt
ji hebbt ver­kielt
se hebbt ver­kielt
conjunctive:
ik ver­kiel
du ver­kielst
he/se/dat ver­kiel
wi ver­kie­len
ji ver­kie­len
se ver­kie­len
imperative:
ver­kiel!
ver­kielt!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + Kiel