Pronunciation: /bɾɔːkn̩/
verb
Syllabication: bra·ken
[1]
peripheral vocabulary
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
bra­ken
past participle:
braakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik braak
du braakst
he/se/dat braakt
wi braakt
ji braakt
se braakt
past:
ik braak
du braakst
he/se/dat braak
wi bra­ken
ji bra­ken
se bra­ken
perfect:
ik heff braakt
du hest braakt
he/se/dat hett braakt
wi hebbt braakt
ji hebbt braakt
se hebbt braakt
conjunctive:
ik braak
du braakst
he/se/dat braak
wi bra­ken
ji bra­ken
se bra­ken
imperative:
braak!
braakt!

Etymology:

Word derived from: Braak
Identical words ››› Braken ❔︎