Pronunciation: /ɾuːtfɪn̩/
verb
Syllabication: rut·fin·nen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Ik heff rutfunnen, dat du mi anlagen hest!

Verbforms:

infinitive:
rut­fin­nen
past participle:
rut­fun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik finn rut
du finn­st rut
he/se/dat finn­t rut
wi finn­t rut
ji finn­t rut
se finn­t rut
past:
ik fünn rut
du fünn­st rut
he/se/dat fünn rut
wi fün­nen rut
ji fün­nen rut
se fün­nen rut
perfect:
ik heff rut­fun­nen
du hest rut­fun­nen
he/se/dat hett rut­fun­nen
wi hebbt rut­fun­nen
ji hebbt rut­fun­nen
se hebbt rut­fun­nen
conjunctive:
ik fünn rut
du fünn­st rut
he/se/dat fünn rut
wi fün­nen rut
ji fün­nen rut
se fün­nen rut
imperative:
finn rut!
finn­t rut!

Etymology:

Compound word constructed from: rut + finnen