Pronunciation: /ʏmbɪn̩/
verb
Syllabication: üm·bin·nen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
üm­bin­nen
past participle:
üm­bun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik binn üm
du binn­st üm
he/se/dat binn­t üm
wi binn­t üm
ji binn­t üm
se binn­t üm
past:
ik bünn üm
du bünn­st üm
he/se/dat bünn üm
wi bün­nen üm
ji bün­nen üm
se bün­nen üm
perfect:
ik heff üm­bun­nen
du hest üm­bun­nen
he/se/dat hett üm­bun­nen
wi hebbt üm­bun­nen
ji hebbt üm­bun­nen
se hebbt üm­bun­nen
conjunctive:
ik bünn üm
du bünn­st üm
he/se/dat bünn üm
wi bün­nen üm
ji bün­nen üm
se bün­nen üm
imperative:
binn üm!
binn­t üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + binnen