Pronunciation: /fəɾklakɐn/
verb
Syllabication: ver·kla·ckern
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
ver­kla­ckern
past participle:
ver­kla­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­kla­cker
du ver­kla­ckerst
he/se/dat ver­kla­ckert
wi ver­kla­ckert
ji ver­kla­ckert
se ver­kla­ckert
past:
ik ver­kla­cker
du ver­kla­ckerst
he/se/dat ver­kla­cker
wi ver­kla­ckern
ji ver­kla­ckern
se ver­kla­ckern
perfect:
ik heff ver­kla­ckert
du hest ver­kla­ckert
he/se/dat hett ver­kla­ckert
wi hebbt ver­kla­ckert
ji hebbt ver­kla­ckert
se hebbt ver­kla­ckert
conjunctive:
ik ver­kla­cker
du ver­kla­ckerst
he/se/dat ver­kla­cker
wi ver­kla­ckern
ji ver­kla­ckern
se ver­kla­ckern
imperative:
ver­kla­cker!
ver­kla­ckert!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + klackern