Pronunciation: /fəɾdʊmdyːvəln/
verb
Syllabication: ver·dumm·dü·veln
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Willst du mi verdummdüveln!?

Verbforms:

infinitive:
ver­dumm­dü­veln
past participle:
ver­dumm­dü­velt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­dumm­dü­vel
du ver­dumm­dü­velst
he/se/dat ver­dumm­dü­velt
wi ver­dumm­dü­velt
ji ver­dumm­dü­velt
se ver­dumm­dü­velt
past:
ik ver­dumm­dü­vel
du ver­dumm­dü­velst
he/se/dat ver­dumm­dü­vel
wi ver­dumm­dü­veln
ji ver­dumm­dü­veln
se ver­dumm­dü­veln
perfect:
ik heff ver­dumm­dü­velt
du hest ver­dumm­dü­velt
he/se/dat hett ver­dumm­dü­velt
wi hebbt ver­dumm­dü­velt
ji hebbt ver­dumm­dü­velt
se hebbt ver­dumm­dü­velt
conjunctive:
ik ver­dumm­dü­vel
du ver­dumm­dü­velst
he/se/dat ver­dumm­dü­vel
wi ver­dumm­dü­veln
ji ver­dumm­dü­veln
se ver­dumm­dü­veln
imperative:
ver­dumm­dü­vel!
ver­dumm­dü­velt!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + dumm + Düvel