Pronunciation: /ɔpfaln̩/
verb
Syllabication: op·fal·len
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Mit mien Hoot bün ik överall opfullen.

Verbforms:

infinitive:
op­fal­len
past participle:
op­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fall op
du fall­st op
he/se/dat fall­t op
wi fall­t op
ji fall­t op
se fall­t op
past:
ik füll op
du füll­st op
he/se/dat füll op
wi fül­len op
ji fül­len op
se fül­len op
perfect:
ik bün op­ful­len
du büst op­ful­len
he/se/dat is op­ful­len
wi sünd op­ful­len
ji sünd op­ful­len
se sünd op­ful­len
conjunctive:
ik füll op
du füll­st op
he/se/dat füll op
wi fül­len op
ji fül­len op
se fül­len op
imperative:
fall op!
fall­t op!
infinitive:
op­fal­len
past participle:
op­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fall op
du fall­st op
he/se/dat fall­t op
wi fall­t op
ji fall­t op
se fall­t op
past:
ik full op
du full­st op
he/se/dat full op
wi ful­len op
ji ful­len op
se ful­len op
perfect:
ik bün op­fal­len
du büst op­fal­len
he/se/dat is op­fal­len
wi sünd op­fal­len
ji sünd op­fal­len
se sünd op­fal­len
conjunctive:
ik full op
du full­st op
he/se/dat full op
wi ful­len op
ji ful­len op
se ful­len op
imperative:
fall op!
fall­t op!

Etymology:

Compound word constructed from: op + fallen