Pronunciation: /afʃɾɔːdn̩/
verb
Syllabication: af·schra·den
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
De Kant mutt afschraadt warrn.

Verbforms:

infinitive:
af­schra­den
past participle:
af­schraadt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schraad af
du schraadst af
he/se/dat schraadt af
wi schraadt af
ji schraadt af
se schraadt af
past:
ik schraad af
du schraadst af
he/se/dat schraad af
wi schra­den af
ji schra­den af
se schra­den af
perfect:
ik heff af­schraadt
du hest af­schraadt
he/se/dat hett af­schraadt
wi hebbt af­schraadt
ji hebbt af­schraadt
se hebbt af­schraadt
conjunctive:
ik schraad af
du schraadst af
he/se/dat schraad af
wi schra­den af
ji schra­den af
se schra­den af
imperative:
schraad af!
schraadt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + schraden