Pronunciation: /ɾuːtkɛn̩/
verb
Syllabication: rut·ken·nen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
en Person oder Saak ut en Grupp identifizeren
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
rut­ken­nen
past participle:
rut­kenn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kenn rut
du kenn­st rut
he/se/dat kenn­t rut
wi kenn­t rut
ji kenn­t rut
se kenn­t rut
past:
ik kenn rut
du kenn­st rut
he/se/dat kenn rut
wi ken­nen rut
ji ken­nen rut
se ken­nen rut
perfect:
ik heff rut­kenn­t
du hest rut­kenn­t
he/se/dat hett rut­kenn­t
wi hebbt rut­kenn­t
ji hebbt rut­kenn­t
se hebbt rut­kenn­t
conjunctive:
ik kenn rut
du kenn­st rut
he/se/dat kenn rut
wi ken­nen rut
ji ken­nen rut
se ken­nen rut
imperative:
kenn rut!
kenn­t rut!

Etymology:

Compound word constructed from: rut + kennen