Pronunciation: /ɾʊkəln/
verb
Syllabication: ru·ckeln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ru­ckeln
past participle:
ru­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ru­ckel
du ru­ckelst
he/se/dat ru­ckelt
wi ru­ckelt
ji ru­ckelt
se ru­ckelt
past:
ik ru­ckel
du ru­ckelst
he/se/dat ru­ckel
wi ru­ckeln
ji ru­ckeln
se ru­ckeln
perfect:
ik heff ru­ckelt
du hest ru­ckelt
he/se/dat hett ru­ckelt
wi hebbt ru­ckelt
ji hebbt ru­ckelt
se hebbt ru­ckelt
conjunctive:
ik ru­ckel
du ru­ckelst
he/se/dat ru­ckel
wi ru­ckeln
ji ru­ckeln
se ru­ckeln
imperative:
ru­ckel!
ru­ckelt!

Etymology:

Word derived from: rucken