Pronunciation: /bəɡnabəln/
verb
Syllabication: be·gnab·beln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
De Müüs hebbt den Schinken begnabbelt.

Verbforms:

infinitive:
be­gnab­beln
past participle:
be­gnab­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik be­gnab­bel
du be­gnab­belst
he/se/dat be­gnab­belt
wi be­gnab­belt
ji be­gnab­belt
se be­gnab­belt
past:
ik be­gnab­bel
du be­gnab­belst
he/se/dat be­gnab­bel
wi be­gnab­beln
ji be­gnab­beln
se be­gnab­beln
perfect:
ik heff be­gnab­belt
du hest be­gnab­belt
he/se/dat hett be­gnab­belt
wi hebbt be­gnab­belt
ji hebbt be­gnab­belt
se hebbt be­gnab­belt
conjunctive:
ik be­gnab­bel
du be­gnab­belst
he/se/dat be­gnab­bel
wi be­gnab­beln
ji be­gnab­beln
se be­gnab­beln
imperative:
be­gnab­bel!
be­gnab­belt!

Etymology:

Compound word constructed from: be- + gnabbeln