Pronunciation: /anviːzn̩/
verb
Syllabication: an·wie·sen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
todelen
English:
Dutch:
German:
Examples:
[2]
advanced vocabulary
Low Saxon:
anleiden, wiesen, wo wat geiht
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
an­wie­sen
past participle:
an­wiest
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wies an
du wiest an
he/se/dat wiest an
wi wiest an
ji wiest an
se wiest an
past:
ik wies an
du wiest an
he/se/dat wies an
wi wie­sen an
ji wie­sen an
se wie­sen an
perfect:
ik heff an­wiest
du hest an­wiest
he/se/dat hett an­wiest
wi hebbt an­wiest
ji hebbt an­wiest
se hebbt an­wiest
conjunctive:
ik wies an
du wiest an
he/se/dat wies an
wi wie­sen an
ji wie­sen an
se wie­sen an
imperative:
wies an!
wiest an!
infinitive:
an­wie­sen
past participle:
an­we­sen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wies an
du wis­st an
he/se/dat wis­st an
wi wiest an
ji wiest an
se wiest an
past:
ik wees an
du weest an
he/se/dat wees an
wi we­sen an
ji we­sen an
se we­sen an
perfect:
ik heff an­we­sen
du hest an­we­sen
he/se/dat hett an­we­sen
wi hebbt an­we­sen
ji hebbt an­we­sen
se hebbt an­we­sen
conjunctive:
ik wees an
du weest an
he/se/dat wees an
wi we­sen an
ji we­sen an
se we­sen an
imperative:
wies an!
wiest an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + wiesen