Pronunciation: /spɾɪçəln/
verb
Syllabication: spri·cheln
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
spri­cheln
past participle:
spri­chelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spri­chel
du spri­chelst
he/se/dat spri­chelt
wi spri­chelt
ji spri­chelt
se spri­chelt
past:
ik spri­chel
du spri­chelst
he/se/dat spri­chel
wi spri­cheln
ji spri­cheln
se spri­cheln
perfect:
ik heff spri­chelt
du hest spri­chelt
he/se/dat hett spri­chelt
wi hebbt spri­chelt
ji hebbt spri­chelt
se hebbt spri­chelt
conjunctive:
ik spri­chel
du spri­chelst
he/se/dat spri­chel
wi spri­cheln
ji spri­cheln
se spri­cheln
imperative:
spri­chel!
spri­chelt!

Etymology:

Word derived from: sprichen