Pronunciation: /uːtnœɪ̯dɪɡn̩/
verb
Syllabication: ut·nö·di·gen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
vörladen
German:

Verbforms:

infinitive:
ut­nö­di­gen
past participle:
ut­nö­digt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik nö­dig ut
du nö­digst ut
he/se/dat nö­digt ut
wi nö­digt ut
ji nö­digt ut
se nö­digt ut
past:
ik nö­dig ut
du nö­digst ut
he/se/dat nö­dig ut
wi nö­di­gen ut
ji nö­di­gen ut
se nö­di­gen ut
perfect:
ik heff ut­nö­digt
du hest ut­nö­digt
he/se/dat hett ut­nö­digt
wi hebbt ut­nö­digt
ji hebbt ut­nö­digt
se hebbt ut­nö­digt
conjunctive:
ik nö­dig ut
du nö­digst ut
he/se/dat nö­dig ut
wi nö­di­gen ut
ji nö­di­gen ut
se nö­di­gen ut
imperative:
nö­dig ut!
nö­digt ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + nödigen