Pronunciation: /uːtspɪtn̩/
verb
Syllabication: ut·spit·ten
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:

Verbforms:

infinitive:
ut­spit­ten
past participle:
ut­spitt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spitt ut
du spitt­st ut
he/se/dat spitt ut
wi spitt ut
ji spitt ut
se spitt ut
past:
ik spitt ut
du spitt­st ut
he/se/dat spitt ut
wi spit­ten ut
ji spit­ten ut
se spit­ten ut
perfect:
ik heff ut­spitt
du hest ut­spitt
he/se/dat hett ut­spitt
wi hebbt ut­spitt
ji hebbt ut­spitt
se hebbt ut­spitt
conjunctive:
ik spitt ut
du spitt­st ut
he/se/dat spitt ut
wi spit­ten ut
ji spit­ten ut
se spit­ten ut
imperative:
spitt ut!
spitt ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + spitten