Pronunciation: /ansmiːtn̩/
verb
Syllabication: an·smie·ten
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
German:
[2]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
an­smie­ten
past participle:
an­sme­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik smiet an
du smitt­st an
he/se/dat smitt an
wi smiet an
ji smiet an
se smiet an
past:
ik smeet an
du smeetst an
he/se/dat smeet an
wi sme­ten an
ji sme­ten an
se sme­ten an
perfect:
ik heff an­sme­ten
du hest an­sme­ten
he/se/dat hett an­sme­ten
wi hebbt an­sme­ten
ji hebbt an­sme­ten
se hebbt an­sme­ten
conjunctive:
ik smeet an
du smeetst an
he/se/dat smeet an
wi sme­ten an
ji sme­ten an
se sme­ten an
imperative:
smiet an!
smiet an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + smieten