Pronunciation: /nɔːbɾuːkn̩/
verb
Syllabication: na·bru·ken
[1]
peripheral vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
na­bru­ken
past participle:
na­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bruuk na
du bruukst na
he/se/dat bruukt na
wi bruukt na
ji bruukt na
se bruukt na
past:
ik bruuk na
du bruukst na
he/se/dat bruuk na
wi bru­ken na
ji bru­ken na
se bru­ken na
perfect:
ik heff na­bruukt
du hest na­bruukt
he/se/dat hett na­bruukt
wi hebbt na­bruukt
ji hebbt na­bruukt
se hebbt na­bruukt
conjunctive:
ik bruuk na
du bruukst na
he/se/dat bruuk na
wi bru­ken na
ji bru­ken na
se bru­ken na
imperative:
bruuk na!
bruukt na!
infinitive:
na­bru­ken
past participle:
na­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bruuk na
du brookst na
he/se/dat brookt na
wi bruukt na
ji bruukt na
se bruukt na
past:
ik bruuk na
du bruukst na
he/se/dat bruuk na
wi bru­ken na
ji bru­ken na
se bru­ken na
perfect:
ik heff na­bruukt
du hest na­bruukt
he/se/dat hett na­bruukt
wi hebbt na­bruukt
ji hebbt na­bruukt
se hebbt na­bruukt
conjunctive:
ik bruuk na
du bruukst na
he/se/dat bruuk na
wi bru­ken na
ji bru­ken na
se bru­ken na
imperative:
bruuk na!
bruukt na!

Etymology:

Compound word constructed from: na + bruken