Pronunciation: /anblɔːkn̩/
verb
Syllabication: an·bla·ken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
an­bla­ken
past participle:
an­blaakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik blaak an
du blaakst an
he/se/dat blaakt an
wi blaakt an
ji blaakt an
se blaakt an
past:
ik blaak an
du blaakst an
he/se/dat blaak an
wi bla­ken an
ji bla­ken an
se bla­ken an
perfect:
ik heff an­blaakt
du hest an­blaakt
he/se/dat hett an­blaakt
wi hebbt an­blaakt
ji hebbt an­blaakt
se hebbt an­blaakt
conjunctive:
ik blaak an
du blaakst an
he/se/dat blaak an
wi bla­ken an
ji bla­ken an
se bla­ken an
imperative:
blaak an!
blaakt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + blaken