Pronunciation: /bəstɾɔːfn̩/
verb
Syllabication: be·stra·fen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
mit en Straaf beleggen
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
be­stra­fen
past participle:
be­straaft
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik be­straaf
du be­straafst
he/se/dat be­straaft
wi be­straaft
ji be­straaft
se be­straaft
past:
ik be­straaf
du be­straafst
he/se/dat be­straaf
wi be­stra­fen
ji be­stra­fen
se be­stra­fen
perfect:
ik heff be­straaft
du hest be­straaft
he/se/dat hett be­straaft
wi hebbt be­straaft
ji hebbt be­straaft
se hebbt be­straaft
conjunctive:
ik be­straaf
du be­straafst
he/se/dat be­straaf
wi be­stra­fen
ji be­stra­fen
se be­stra­fen
imperative:
be­straaf!
be­straaft!

Etymology:

Compound word constructed from: be- + strafen