Pronunciation: /uːtzɔu̯ɾən/
verb
Syllabication: ut·so·ren
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
ut­so­ren
past participle:
ut­soort
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik soor ut
du soorst ut
he/se/dat soort ut
wi soort ut
ji soort ut
se soort ut
past:
ik soor ut
du soorst ut
he/se/dat soor ut
wi so­ren ut
ji so­ren ut
se so­ren ut
perfect:
ik bün ut­soort
du büst ut­soort
he/se/dat is ut­soort
wi sünd ut­soort
ji sünd ut­soort
se sünd ut­soort
conjunctive:
ik soor ut
du soorst ut
he/se/dat soor ut
wi so­ren ut
ji so­ren ut
se so­ren ut
imperative:
soor ut!
soort ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + soren