Pronunciation: /kantn̩/
verb
Syllabication: kan·ten
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
kan­ten
past participle:
kant
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kant
du kantst
he/se/dat kant
wi kant
ji kant
se kant
past:
ik kant
du kantst
he/se/dat kant
wi kan­ten
ji kan­ten
se kan­ten
perfect:
ik heff kant
du hest kant
he/se/dat hett kant
wi hebbt kant
ji hebbt kant
se hebbt kant
conjunctive:
ik kant
du kantst
he/se/dat kant
wi kan­ten
ji kan­ten
se kan­ten
imperative:
kant!
kant!

Etymology:

Word derived from: Kant