Pronunciation: /ɾuːtbɾɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: rut·bre·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
German:

Verbforms:

infinitive:
rut­bre­ken
past participle:
rut­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik breek rut
du bri­ckst rut
he/se/dat bri­ckt rut
wi breekt rut
ji breekt rut
se breekt rut
past:
ik bröök rut
du bröökst rut
he/se/dat bröök rut
wi brö­ken rut
ji brö­ken rut
se brö­ken rut
perfect:
ik heff rut­bra­ken
du hest rut­bra­ken
he/se/dat hett rut­bra­ken
wi hebbt rut­bra­ken
ji hebbt rut­bra­ken
se hebbt rut­bra­ken
conjunctive:
ik bröök rut
du bröökst rut
he/se/dat bröök rut
wi brö­ken rut
ji brö­ken rut
se brö­ken rut
imperative:
breek rut!
breekt rut!

Etymology:

Compound word constructed from: rut + breken