Pronunciation: /zɪn̩/
verb
Syllabication: sin·nen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
sin­nen
past participle:
sin­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik sinn
du sinn­st
he/se/dat sinn­t
wi sinn­t
ji sinn­t
se sinn­t
past:
ik sinn
du sinn­st
he/se/dat sinn
wi sin­nen
ji sin­nen
se sin­nen
perfect:
ik heff sin­nen
du hest sin­nen
he/se/dat hett sin­nen
wi hebbt sin­nen
ji hebbt sin­nen
se hebbt sin­nen
conjunctive:
ik sinn
du sinn­st
he/se/dat sinn
wi sin­nen
ji sin­nen
se sin­nen
imperative:
sinn!
sinn­t!

Etymology:

Word derived from: Sinn