Pronunciation: /kɛɪ̯kəln/ 🔊︎
verb
Syllabication: ke·keln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
German:
Examples:
[2]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
De Höhner kekelt in’n Hoff.

Verbforms:

infinitive:
ke­keln
past participle:
ke­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ke­kel
du ke­kelst
he/se/dat ke­kelt
wi ke­kelt
ji ke­kelt
se ke­kelt
past:
ik ke­kel
du ke­kelst
he/se/dat ke­kel
wi ke­keln
ji ke­keln
se ke­keln
perfect:
ik heff ke­kelt
du hest ke­kelt
he/se/dat hett ke­kelt
wi hebbt ke­kelt
ji hebbt ke­kelt
se hebbt ke­kelt
conjunctive:
ik ke­kel
du ke­kelst
he/se/dat ke­kel
wi ke­keln
ji ke­keln
se ke­keln
imperative:
ke­kel!
ke­kelt!