Pronunciation: /ʏmɾɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: üm·re·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
in en annere Eenheit ümwanneln
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
üm­re­ken
past participle:
üm­re­kent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik re­ken üm
du re­kenst üm
he/se/dat re­kent üm
wi re­kent üm
ji re­kent üm
se re­kent üm
past:
ik re­ken üm
du re­kenst üm
he/se/dat re­ken üm
wi re­ken üm
ji re­ken üm
se re­ken üm
perfect:
ik heff üm­re­kent
du hest üm­re­kent
he/se/dat hett üm­re­kent
wi hebbt üm­re­kent
ji hebbt üm­re­kent
se hebbt üm­re­kent
conjunctive:
ik re­ken üm
du re­kenst üm
he/se/dat re­ken üm
wi re­ken üm
ji re­ken üm
se re­ken üm
imperative:
re­ken üm!
re­kent üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + reken