Pronunciation: /ʏmɡɛɪ̯tn̩/
verb
Syllabication: üm·ge·ten
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
üm­ge­ten
past participle:
üm­ga­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik geet üm
du gütt­st üm
he/se/dat gütt üm
wi geet üm
ji geet üm
se geet üm
past:
ik gööt üm
du göötst üm
he/se/dat gööt üm
wi gö­ten üm
ji gö­ten üm
se gö­ten üm
perfect:
ik heff üm­ga­ten
du hest üm­ga­ten
he/se/dat hett üm­ga­ten
wi hebbt üm­ga­ten
ji hebbt üm­ga­ten
se hebbt üm­ga­ten
conjunctive:
ik gööt üm
du göötst üm
he/se/dat gööt üm
wi gö­ten üm
ji gö­ten üm
se gö­ten üm
imperative:
geet üm!
geet üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + geten