Pronunciation: /stɾɔːfn̩/
verb
Syllabication: stra·fen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
wegen Saken, de man daan hett, to Rekenschop tehn
German:

Verbforms:

infinitive:
stra­fen
past participle:
straaft
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik straaf
du straafst
he/se/dat straaft
wi straaft
ji straaft
se straaft
past:
ik straaf
du straafst
he/se/dat straaf
wi stra­fen
ji stra­fen
se stra­fen
perfect:
ik heff straaft
du hest straaft
he/se/dat hett straaft
wi hebbt straaft
ji hebbt straaft
se hebbt straaft
conjunctive:
ik straaf
du straafst
he/se/dat straaf
wi stra­fen
ji stra­fen
se stra­fen
imperative:
straaf!
straaft!