Pronunciation: /pɾɪkəln/
verb
Syllabication: pri·ckeln
[1]
advanced vocabulary
Examples:
De Sekt prickelt op de Tung.
[2]
advanced vocabulary
Low Saxon:
[3]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
pri­ckeln
past participle:
pri­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik pri­ckel
du pri­ckelst
he/se/dat pri­ckelt
wi pri­ckelt
ji pri­ckelt
se pri­ckelt
past:
ik pri­ckel
du pri­ckelst
he/se/dat pri­ckel
wi pri­ckeln
ji pri­ckeln
se pri­ckeln
perfect:
ik heff pri­ckelt
du hest pri­ckelt
he/se/dat hett pri­ckelt
wi hebbt pri­ckelt
ji hebbt pri­ckelt
se hebbt pri­ckelt
conjunctive:
ik pri­ckel
du pri­ckelst
he/se/dat pri­ckel
wi pri­ckeln
ji pri­ckeln
se pri­ckeln
imperative:
pri­ckel!
pri­ckelt!

Etymology:

Word derived from: pricken