Pronunciation: /fəɾblʏfn̩/
verb
Syllabication: ver·blüf·fen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ver­blüf­fen
past participle:
ver­blüff­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­blüff
du ver­blüff­st
he/se/dat ver­blüff­t
wi ver­blüff­t
ji ver­blüff­t
se ver­blüff­t
past:
ik ver­blüff
du ver­blüff­st
he/se/dat ver­blüff
wi ver­blüf­fen
ji ver­blüf­fen
se ver­blüf­fen
perfect:
ik heff ver­blüff­t
du hest ver­blüff­t
he/se/dat hett ver­blüff­t
wi hebbt ver­blüff­t
ji hebbt ver­blüff­t
se hebbt ver­blüff­t
conjunctive:
ik ver­blüff
du ver­blüff­st
he/se/dat ver­blüff
wi ver­blüf­fen
ji ver­blüf­fen
se ver­blüf­fen
imperative:
ver­blüff!
ver­blüff­t!

Etymology:

Word derived from: ver-