Pronunciation: /fɛçtn̩/
verb
Syllabication: fech·ten
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
[2]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
beg
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
fech­ten
past participle:
fuch­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fecht
du fechtst
he/se/dat fecht
wi fecht
ji fecht
se fecht
past:
ik fücht
du füchtst
he/se/dat fücht
wi füch­ten
ji füch­ten
se füch­ten
perfect:
ik heff fuch­ten
du hest fuch­ten
he/se/dat hett fuch­ten
wi hebbt fuch­ten
ji hebbt fuch­ten
se hebbt fuch­ten
conjunctive:
ik fücht
du füchtst
he/se/dat fücht
wi füch­ten
ji füch­ten
se füch­ten
imperative:
fecht!
fecht!
infinitive:
fech­ten
past participle:
fecht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fecht
du fechtst
he/se/dat fecht
wi fecht
ji fecht
se fecht
past:
ik fecht
du fechtst
he/se/dat fecht
wi fech­ten
ji fech­ten
se fech­ten
perfect:
ik heff fecht
du hest fecht
he/se/dat hett fecht
wi hebbt fecht
ji hebbt fecht
se hebbt fecht
conjunctive:
ik fecht
du fechtst
he/se/dat fecht
wi fech­ten
ji fech­ten
se fech­ten
imperative:
fecht!
fecht!