Pronunciation: /spɾuːtn̩/
verb
Syllabication: spru·ten
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
spru­ten
past participle:
spra­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spruut
du spruutst
he/se/dat spruut
wi spruut
ji spruut
se spruut
past:
ik sprööt
du spröötst
he/se/dat sprööt
wi sprö­ten
ji sprö­ten
se sprö­ten
perfect:
ik bün spra­ten
du büst spra­ten
he/se/dat is spra­ten
wi sünd spra­ten
ji sünd spra­ten
se sünd spra­ten
conjunctive:
ik sprööt
du spröötst
he/se/dat sprööt
wi sprö­ten
ji sprö­ten
se sprö­ten
imperative:
spruut!
spruut!