Pronunciation: /ʏmkɔːtɐn/
verb
Syllabication: üm·ka·tern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
üm­ka­tern
past participle:
üm­ka­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ka­ter üm
du ka­terst üm
he/se/dat ka­tert üm
wi ka­tert üm
ji ka­tert üm
se ka­tert üm
past:
ik ka­ter üm
du ka­terst üm
he/se/dat ka­ter üm
wi ka­tern üm
ji ka­tern üm
se ka­tern üm
perfect:
ik heff üm­ka­tert
du hest üm­ka­tert
he/se/dat hett üm­ka­tert
wi hebbt üm­ka­tert
ji hebbt üm­ka­tert
se hebbt üm­ka­tert
conjunctive:
ik ka­ter üm
du ka­terst üm
he/se/dat ka­ter üm
wi ka­tern üm
ji ka­tern üm
se ka­tern üm
imperative:
ka­ter üm!
ka­tert üm!

Etymology:

Word derived from: üm