Pronunciation: /spøːy̯kəln/
verb
Syllabication: spö·keln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:
Examples:
Warrt seggt, dat dat hier spökeln schall.

Verbforms:

infinitive:
spö­keln
past participle:
spö­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spö­kel
du spö­kelst
he/se/dat spö­kelt
wi spö­kelt
ji spö­kelt
se spö­kelt
past:
ik spö­kel
du spö­kelst
he/se/dat spö­kel
wi spö­keln
ji spö­keln
se spö­keln
perfect:
ik heff spö­kelt
du hest spö­kelt
he/se/dat hett spö­kelt
wi hebbt spö­kelt
ji hebbt spö­kelt
se hebbt spö­kelt
conjunctive:
ik spö­kel
du spö­kelst
he/se/dat spö­kel
wi spö­keln
ji spö­keln
se spö­keln
imperative:
spö­kel!
spö­kelt!

Etymology:

Word derived from: spöken