Pronunciation: /uːtʃɛln̩/
verb
Syllabication: ut·schel·len
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Vadder hett mi utschellt, dat ik so laat na Huus kamen bün.

Verbforms:

infinitive:
ut­schel­len
past participle:
ut­schell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schell ut
du schell­st ut
he/se/dat schell­t ut
wi schell­t ut
ji schell­t ut
se schell­t ut
past:
ik schell ut
du schell­st ut
he/se/dat schell ut
wi schel­len ut
ji schel­len ut
se schel­len ut
perfect:
ik heff ut­schell­t
du hest ut­schell­t
he/se/dat hett ut­schell­t
wi hebbt ut­schell­t
ji hebbt ut­schell­t
se hebbt ut­schell­t
conjunctive:
ik schell ut
du schell­st ut
he/se/dat schell ut
wi schel­len ut
ji schel­len ut
se schel­len ut
imperative:
schell ut!
schell­t ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + schellen