Pronunciation: /kɪpəln/
verb
Syllabication: kip·peln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:
[2]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
kip­peln
past participle:
kip­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kip­pel
du kip­pelst
he/se/dat kip­pelt
wi kip­pelt
ji kip­pelt
se kip­pelt
past:
ik kip­pel
du kip­pelst
he/se/dat kip­pel
wi kip­peln
ji kip­peln
se kip­peln
perfect:
ik heff kip­pelt
du hest kip­pelt
he/se/dat hett kip­pelt
wi hebbt kip­pelt
ji hebbt kip­pelt
se hebbt kip­pelt
conjunctive:
ik kip­pel
du kip­pelst
he/se/dat kip­pel
wi kip­peln
ji kip­peln
se kip­peln
imperative:
kip­pel!
kip­pelt!

Etymology:

Word derived from: kippen