Pronunciation: /affɪn̩/
verb
Syllabication: af·fin·nen
[1]
advanced vocabulary
sik ~
Examples:
Dor heff ik mi nu mit affunnen.

Verbforms:

infinitive:
af­fin­nen
past participle:
af­fun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik finn af
du finn­st af
he/se/dat finn­t af
wi finn­t af
ji finn­t af
se finn­t af
past:
ik fünn af
du fünn­st af
he/se/dat fünn af
wi fün­nen af
ji fün­nen af
se fün­nen af
perfect:
ik heff af­fun­nen
du hest af­fun­nen
he/se/dat hett af­fun­nen
wi hebbt af­fun­nen
ji hebbt af­fun­nen
se hebbt af­fun­nen
conjunctive:
ik fünn af
du fünn­st af
he/se/dat fünn af
wi fün­nen af
ji fün­nen af
se fün­nen af
imperative:
finn af!
finn­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + finnen