Pronunciation: /afsnyːtn̩/
verb
Syllabication: af·snü·ten
[1]
advanced vocabulary
Dutch:
German:
Examples:
De Ösel mutt afsnüüt warrn.

Verbforms:

infinitive:
af­snü­ten
past participle:
af­snüüt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik snüüt af
du snüütst af
he/se/dat snüüt af
wi snüüt af
ji snüüt af
se snüüt af
past:
ik snüüt af
du snüütst af
he/se/dat snüüt af
wi snü­ten af
ji snü­ten af
se snü­ten af
perfect:
ik heff af­snüüt
du hest af­snüüt
he/se/dat hett af­snüüt
wi hebbt af­snüüt
ji hebbt af­snüüt
se hebbt af­snüüt
conjunctive:
ik snüüt af
du snüütst af
he/se/dat snüüt af
wi snü­ten af
ji snü­ten af
se snü­ten af
imperative:
snüüt af!
snüüt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + Snuut