Utspraak op Platt: /ansnaln̩/
Verb
Sülven: an·snal·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­snal­len
PPP:
an­snall­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snall an
du snall­st an
he/se/dat snall­t an
wi snall­t an
ji snall­t an
se snall­t an
Vergangen Tiet:
ik snall an
du snall­st an
he/se/dat snall an
wi snal­len an
ji snal­len an
se snal­len an
Perfekt:
ik heff an­snall­t
du hest an­snall­t
he/se/dat hett an­snall­t
wi hebbt an­snall­t
ji hebbt an­snall­t
se hebbt an­snall­t
Kunjunktiv:
ik snall an
du snall­st an
he/se/dat snall an
wi snal­len an
ji snal­len an
se snal­len an
Imperativ:
snall an!
snall­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + snallen