Utspraak op Platt: /afkɔːm̩/
Verb
Sülven: af·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
herstammen
düütsch:
herstammen
von/aus einem Ort
nedderlandsch:
afstammen
engelsch:
originate from
hail from
Bispelen:
Wo kummst du von af?
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
looswarrn
to’n Bispeel en Opgaav
düütsch:
abkommen
von etwas
davonkommen
Bispelen:
Von’t Footwegstreien büst du noch goot wedder von afkamen, de Snee is al wedder smölt.
[3]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dwalen
düütsch:
abkommen
nedderlandsch:
afraken
afdwalen
engelsch:
deviate
Bispelen:
He is von’n rechten Weg afkamen.
[4]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
verswinnen
düütsch:
aus der Mode geraten
verschwinden
Bispelen:
De Bruuk is bi uns nu ok al in’t Afkamen.
Plattdüütsch is över de Johren ok bilütten jümmer mehr afkamen.
[5]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afnahmen warrn
düütsch:
abkommen
Bispelen:
Dat Koorn is al afkamen, aver mit de Äppel duurt dat noch, de de kaamt eerst later af.
[6]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
starven
nedderlandsch:
sterven
Bispelen:
Wenn wi von de Welt afkaamt, denn wöölt wi nich lieden.
[7]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afsnieden
ünner anneren bi’t Scheten
düütsch:
abschneiden
Bispelen:
Bi’n lesten Schuss bün ik teemlich goot afkamen.

Verbformen:

Infinitiv:
af­ka­men
PPP:
af­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam af
du kumm­st af
he/se/dat kumm­t af
wi kaamt af
ji kaamt af
se kaamt af
Vergangen Tiet:
ik keem af
du keemst af
he/se/dat keem af
wi ke­men af
ji ke­men af
se ke­men af
Perfekt:
ik bün af­ka­men
du büst af­ka­men
he/se/dat is af­ka­men
wi sünd af­ka­men
ji sünd af­ka­men
se sünd af­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem af
du keemst af
he/se/dat keem af
wi ke­men af
ji ke­men af
se ke­men af
Imperativ:
kaam af!
kaamt af!
Infinitiv:
af­ka­men
PPP:
af­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm af
du kumm­st af
he/se/dat kumm­t af
wi kaamt af
ji kaamt af
se kaamt af
Vergangen Tiet:
ik keem af
du keemst af
he/se/dat keem af
wi ke­men af
ji ke­men af
se ke­men af
Perfekt:
ik bün af­ka­men
du büst af­ka­men
he/se/dat is af­ka­men
wi sünd af­ka­men
ji sünd af­ka­men
se sünd af­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem af
du keemst af
he/se/dat keem af
wi ke­men af
ji ke­men af
se ke­men af
Imperativ:
kumm af!
kaamt af!
Infinitiv:
af­ka­men
PPP:
af­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam af
du kümm­st af
he/se/dat kümm­t af
wi kaamt af
ji kaamt af
se kaamt af
Vergangen Tiet:
ik keem af
du keemst af
he/se/dat keem af
wi ke­men af
ji ke­men af
se ke­men af
Perfekt:
ik bün af­ka­men
du büst af­ka­men
he/se/dat is af­ka­men
wi sünd af­ka­men
ji sünd af­ka­men
se sünd af­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem af
du keemst af
he/se/dat keem af
wi ke­men af
ji ke­men af
se ke­men af
Imperativ:
kaam af!
kaamt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + kamen

Tohoopsett Wöör:

Afkamen
Riemwöör
Identische Wöör ››› Afkamen ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.