Utspraak op Platt: /hɔu̯çhyːzɐn/
Verb
Sülven: hoog·hü·sern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
hoog­hü­sern
PPP:
hoog­hü­sert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hü­ser hoog
du hü­serst hoog
he/se/dat hü­sert hoog
wi hü­sert hoog
ji hü­sert hoog
se hü­sert hoog
Vergangen Tiet:
ik hü­ser hoog
du hü­serst hoog
he/se/dat hü­ser hoog
wi hü­sern hoog
ji hü­sern hoog
se hü­sern hoog
Perfekt:
ik heff hoog­hü­sert
du hest hoog­hü­sert
he/se/dat hett hoog­hü­sert
wi hebbt hoog­hü­sert
ji hebbt hoog­hü­sert
se hebbt hoog­hü­sert
Kunjunktiv:
ik hü­ser hoog
du hü­serst hoog
he/se/dat hü­ser hoog
wi hü­sern hoog
ji hü­sern hoog
se hü­sern hoog
Imperativ:
hü­ser hoog!
hü­sert hoog!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hoog + Huus