Utspraak op Platt: /ɪnkiːkn̩/
Verb
Sülven: in·kie·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
in­kie­ken
PPP:
in­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiek in
du ki­ckst in
he/se/dat ki­ckt in
wi kiekt in
ji kiekt in
se kiekt in
Vergangen Tiet:
ik keek in
du keekst in
he/se/dat keek in
wi ke­ken in
ji ke­ken in
se ke­ken in
Perfekt:
ik heff in­ke­ken
du hest in­ke­ken
he/se/dat hett in­ke­ken
wi hebbt in­ke­ken
ji hebbt in­ke­ken
se hebbt in­ke­ken
Kunjunktiv:
ik keek in
du keekst in
he/se/dat keek in
wi ke­ken in
ji ke­ken in
se ke­ken in
Imperativ:
kiek in!
kiekt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + kieken