Utspraak op Platt: /dɔu̯tfaln̩/
Verb
Sülven: doot·fal·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
doot­fal­len
PPP:
doot­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall doot
du fall­st doot
he/se/dat fall­t doot
wi fall­t doot
ji fall­t doot
se fall­t doot
Vergangen Tiet:
ik füll doot
du füll­st doot
he/se/dat füll doot
wi fül­len doot
ji fül­len doot
se fül­len doot
Perfekt:
ik heff doot­ful­len
du hest doot­ful­len
he/se/dat hett doot­ful­len
wi hebbt doot­ful­len
ji hebbt doot­ful­len
se hebbt doot­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll doot
du füll­st doot
he/se/dat füll doot
wi fül­len doot
ji fül­len doot
se fül­len doot
Imperativ:
fall doot!
fall­t doot!
Infinitiv:
doot­fal­len
PPP:
doot­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall doot
du fall­st doot
he/se/dat fall­t doot
wi fall­t doot
ji fall­t doot
se fall­t doot
Vergangen Tiet:
ik full doot
du full­st doot
he/se/dat full doot
wi ful­len doot
ji ful­len doot
se ful­len doot
Perfekt:
ik heff doot­fal­len
du hest doot­fal­len
he/se/dat hett doot­fal­len
wi hebbt doot­fal­len
ji hebbt doot­fal­len
se hebbt doot­fal­len
Kunjunktiv:
ik full doot
du full­st doot
he/se/dat full doot
wi ful­len doot
ji ful­len doot
se ful­len doot
Imperativ:
fall doot!
fall­t doot!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: doot + fallen