Utspraak op Platt: /spøːln̩/
Verb
Sülven: spö·len
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Kinner spöölt in’n Goorn.
Ik spööl Schach.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
spö­len
PPP:
spöölt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spööl
du spöölst
he/se/dat spöölt
wi spöölt
ji spöölt
se spöölt
Vergangen Tiet:
ik spööl
du spöölst
he/se/dat spööl
wi spö­len
ji spö­len
se spö­len
Perfekt:
ik heff spöölt
du hest spöölt
he/se/dat hett spöölt
wi hebbt spöölt
ji hebbt spöölt
se hebbt spöölt
Kunjunktiv:
ik spööl
du spöölst
he/se/dat spööl
wi spö­len
ji spö­len
se spö­len
Imperativ:
spööl!
spöölt!
Identische Wöör ››› spölen ❔︎