Utspraak op Platt: /stɾiːɡəln/
Verb
Sülven: strie·geln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
strie­geln
PPP:
strie­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik strie­gel
du strie­gelst
he/se/dat strie­gelt
wi strie­gelt
ji strie­gelt
se strie­gelt
Vergangen Tiet:
ik strie­gel
du strie­gelst
he/se/dat strie­gel
wi strie­geln
ji strie­geln
se strie­geln
Perfekt:
ik heff strie­gelt
du hest strie­gelt
he/se/dat hett strie­gelt
wi hebbt strie­gelt
ji hebbt strie­gelt
se hebbt strie­gelt
Kunjunktiv:
ik strie­gel
du strie­gelst
he/se/dat strie­gel
wi strie­geln
ji strie­geln
se strie­geln
Imperativ:
strie­gel!
strie­gelt!